Η δημοκρατία γεννήθηκε στην Αθήνα όταν ο Σόλων διέγραψε τα χρέη των φτωχών στους πλούσιους-«σεισάχθεια»
Ο σοφός Σόλων, από το 594 π.Χ., είχε ήδη επιβάλει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και ανάμεσα στα άλλα, επέβαλε και την Εκκλησία του Δήμου, μια αναβίωση των συνελεύσεων της ομηρικής εποχής αλλά με καθορισμένα και καταλυτικά καθήκοντα. Τους νόμους πια τους ψήφιζε η Βουλή των 400 (εκατό από κάθε φυλή) αλλά κι αυτής οι αποφάσεις υπόκειντο στην έγκριση της Εκκλησίας του Δήμου, όπου δικαίωμα συμμετοχής είχαν όλοι οι ελεύθεροι πολίτες, ανεξάρτητα από το μέγεθος της περιουσίας τους.
Κάπως έτσι αλλά από την ανάποδη μπορεί να πει κάποιος ότι σήμερα η δημοκρατία έσβησε στην ίδια την Ε.Ε.
Ή μάλλον καθυποτάχτηκε από τις αγορές . Γιατί οι φτωχοί χρεώθηκαν τα χρέη των μεγαλοτραπεζιτών.
Και όταν η δημοκρατία σβήνει,αυτό που υπάρχει είναι η δικτατορία, παλαιότερα η στρατιωτική ή η αποικιοκρατία,ενώ σήμερα η δικτατορία των αγορών ή η οικονομική δικτατορία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση απέδειξε ότι όλοι οι δημοκρατικοί κανόνες μπορούν να σπάσουν όταν πρέπει να προστατευτούν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της ηπείρου.
Από την έναρξη της οικονομικής κρίσης και τις διάφορες διασώσεις από την τρόικα κατέρρευσαν θεμελιώδης αρχές μιας δημοκρατίας σε ένα ευνομούμενο κράτος με κυριότερα τα πιο κάτω:
- Το κοινοβούλιο κάθε χώρας λαμβάνει τις αποφάσεις σε μια δημοκρατία,ενώ με την παρουσία της τρόικα οι αποφάσεις λαμβάνονται από τα κοινοβούλια άλλων χωρών,χωρίς απαραίτητα να εμπλέκεται το τοπικό κοινοβούλιο,το οποίο εξουδετερώνεται πλήρως (παράδειγμα της Κύπρου).
- Ο ηγέτης κάθε μέλους της ΕΕ εκλέγεται από τους πολίτες της χώρας. Το παράδειγμα Παπαδήμα όμως στην Ελλάδα δείχνει ότι μπορεί να ακυρωθεί η ετυμηγορία του κυρίαρχου λαού και ένας τεχνοκράτης που δεν έλαβε μέρος σε εκλογές,δεν κρίθηκε από το λαό να αναλάβει την διακυβέρνηση,μια και κρίθηκε κατάλληλος από την τρόικα.
- Η παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε ξένους αδίστακτους τεχνοκράτες και μάλιστα χωρίς καμιά νομοθεσία.
Πέραν όμως των πιο πάνω θεμελιωδών αρχών μιας δημοκρατίας,που παραβιάζονται υπήρχαν και μερικά εξίσου θεμελιώδη που μέχρι πρότινος θεωρούνταν απαραβίαστα:
- Οι μεγαλοκαταθέτες δεν συμμετέχουν σε bail-in (διάσωση εκ των έσω)
- Οι καταθέσεις είναι ιερές.
- Η φορολογία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν τιμωρία των καταθετών.
- Στην ευρωζώνη δεν μπορεί να υπάρχει έλεγχος στη ροή κεφαλαίων.
- Δεν μπορεί μια χώρα να εξέλθει του ευρώ.
Και εδώ κάποιος,κύρια πιο ειδικός μπορεί να αναφέρει και πολλά άλλα τα οποία ο κάθε κύπριος καταλαβαίνει ότι έχουν όλα παραβιαστεί κατ απαίτηση του μεγάλου αδελφού,του κεφαλαίου.
Πέραν όμως των πιο πάνω που επιβάλλονται ομολογουμένως τα τελευταία χρόνια στο όνομα της διάσωσης των οικονομιών των χωρών ας δούμε και το τι ισχύει στην ίδια την Ε.Ε:
- Η ίδια η Ε.Ε.δεν είναι ένα δημοκρατικό σώμα. Ούτε ο πρόεδρος της ούτε η ίδια η επιτροπή της σαν εκτελεστικό όργανο δεν είναι εκλεγμένοι από τον ευρωπαικό λαό,αλλά ούτε μπορούν να καθαιρεθούν.Συνεπώς ουδέποτε θέτουν τις πολιτικές ή ενέργειες τους στην κρίση του κυρίαρχου λαού.
- Οι 27 επίτροποι διορίζονται ένας από κάθε κράτος μέλος και διαχειρίζονται τα διάφορα χαρτοφυλάκια δισεκατομμυρίων ευρώ χωρίς καμιά φορά να κριθούν από τους φορολογούμενους πολίτες .
- 50000 περίπου εργαζόμενοι διορίζονται και κανένας δεν νομιμοποιήθηκε με δημοκρατικές διαδικασίες.
- Η δημιουργία του γνωστού Γιουρογκρουπ δεν αναφέρεται πουθενά σε καμιά συνθήκη της Ε.Ε και άρα δεν νομιμοποιείται
- Καμιά ουσιαστική εξουσία δεν έχει το μόνο εκλεγμένο σώμα,το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.
Αλήθεια πόσο απέχει από δικτατορικές νοοτροπίες αυτό που έχουμε μπροστά μας για την Κύπρο.Μια τραγωδία, την έκταση της οποίας δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει. Η Κύπρος βλέπει, με μια και μόνη απόφαση ΣΟΚ του Eurogroup, την οικονομία της να καταρρέει: ύφεση, ανεργία, μετανάστευση, χρεοκοπία και κλείσιμο επιχειρήσεων, καταστροφή των ασφαλιστικών ταμείων και πλήρη αμφισβήτηση των πολιτών για τον κάθε θεσμό. Χώρια αυτά που ακολουθούν, που έχουν να κάνουν με την ίδια την ύπαρξη του ανεξάρτητου κράτους της Κύπρου, την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών της πηγών και τη σχέσης της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όσες αιτιάσεις και αν αναφέρουν για χρήματα στα πλυντήρια, φορολογικός παράδεισος, για τα λάθη εμάς των ιδίων και των τραπεζών, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την επιβολή της συλλογικής τιμωρίας, που σημαίνει δυστυχία και καταστροφή για όλη την Κύπρο.
Όλα τα πιο πάνω δείχνουν ακριβώς ότι άλλη Ε.Ε. οραματίστηκαν οι λαοί της .Μια Ε.Ε καθόλα δημοκρατική,που να αντλεί δύναμη από τα εκατομμύρια εκλογείς και που να λογοδοτούν σ αυτούς και κατά συνέπεια να εφαρμόζουν πολιτικές για τους πολίτες και όχι την ολιγαρχία του κεφαλαίου.
Αυτή την σημερινή Ε.Ε. δεν μπορεί κανένα αριστερό κόμμα να ανεχθεί και να υπηρετήσει. Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να συμβιβαστεί μαζί της γιατί θα αναιρέσει τον ίδιο τον εαυτό της .Η πάλη για μια Ε.Ε. των λαών θα πρέπει να είναι συνεχής και χωρίς καμιά χαλάρωση.
Στην Κύπρο αυτή η πάλη περνά μέσα από τον απεγκλωβισμό από το φαύλο κύκλο των μνημονίων της τρόικα με μπροστάρη το ΑΚΕΛ και όλες τις άλλες δυνάμεις που τάσσονται στον ίδιο αγώνα. Όπλο θα πρέπει να είναι η συνεχείς κινητοποιήσεις του κόσμου που ομολογώ ότι σε αντίθεση με τις άλλες χώρες συζητά ευρέως ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αυτός ο αγώνας μαζί με τη συνεργασία των δυνάμεων που συμφωνούν είναι ότι απέμεινε σαν ελπίδα σ’αυτό τον πολυβασανισμένο και χιλιοπροδωμένο αλλά και απατημένο λαό.
ΣΥΜΟΣ ΕΥΤΥΧΙΟΥ
ΚΟΓ ΣΗΔΗΚΕΚ-ΠΕΟ
